Eerste indrukken

Wauw, 6 dagen ben ik nu officieel van huis weg en het eerste woord wat in me opkomt na deze dagen is indrukwekkend!

Vrijdagochtend maakte ik voor het eerst kennis met de andere vrijwilligers voor onze 'community day'. Ze waren gelijk erg aardig en vroegen of ik dit weekend mee wilde naar Montego Bay (yes: precies waar ik op hoopte: strand!). Maar eerst zouden we hard gaan werken. We werden met de bus naar een kleuter/basisschool gebracht, waar te schattige kindjes op ons wachtten. We werden vriendelijk begroet door ze met een liedje en we kregen kwasten en verf, zodat we alle speeltoestellen en muren konden verven. Ook hebben we plantjes gepoot en autobanden geverfd waarop ze kunnen spelen. Het voelde zo goed toen ik de blije gezichten van de kinderen zag! Rond 1 uur waren we klaar en gingen we met de bus naar Montego Bay (wat een verschrikkelijke rit; er konden officieel 9 mensen in het busje, maar de chauffeur vond dat er wel 16 in konden, dus met de ene bil tegen het raam en met de andere bil bij een ander op schoot, gingen we 3 uur lang door de bergen richting Montego Bay).

Daar aangekomen in een mooi hotel kreeg ik mijn eerste glas rum (oh yeah, ik hou van de Jamaicaanse drank!) en dat werden er misschien iets meer dan 1 ... na nog wat dansjes gewaagd te hebben in een discotheek gingen we lekker naar bed om de volgende dag fit te zijn voor het strand. We gingen naar een prachtig strand (genaamd Doctor's Cave) en hier ben ik enigszins verbrand (kan ook niet anders na 6 maanden geen zon gezien te hebben). Ook zondag nog heerlijk een dagje strand gepakt om vervolgens met de bus weer naar huis te gaan. In Montego Bay heb ik ook de eerste blanke mensen gezien naast de andere vrijwilligers, waardoor er hier niet om de 5 meter naar me geroepen (sweetie, beauty en whitie) en gefloten werd (ja, dit is een hele goede plek om je zelfvertrouwen te vergroten!)

Vandaag mijn eerste echte werkdag gehad! Op het Projects Abroad kantoor heb ik het dakterras helemaal voor mezelf met een prachtig uitzicht. Het mensenrechtenproject gaat over de veiligheid van kinderen in Jamaica. Er verdwijnen jaarlijks zo'n (5500!) kinderen, met name door mishandeling, waardoor de kinderen zelf weglopen. Ook mensensmokkel is een probleem waardoor de kinderen verdwijnen. Doordat de kinderen zelf weglopen wordt 2/3e ook wel weer gevonden. Ze kunnen immers ook niet van het eiland af zonder vliegtuig, maar toch is het aantal angstaanjagend. Vandaag heb ik vooral veel informatie gelezen over de vermiste kinderen en veiligheidsregels om ervoor te zorgen dat we de kinderen thuis kunnen houden. Vanaf volgende week ga ik presentaties geven op scholen, zowel basisscholen als middelbare scholen, omtrent kinderrechten en tips geven over veiligheid.
Ook hebben de vrijwilligers die voor mijop dit project zaten, een soort buurtwacht opgezet voor veiligheid. Volgende week zal ik een kijkje gaan nemen in die buurt en hopelijk in de komende weken ook een buurtwacht gaan opzetten in een andere buurt in Jamaica.

Jullie snappen dat de afgelopen 6 dagen zijn gevlogen en dat mijn tijd tot nu toe hier indrukwekkend is. De combinatie van chillen en zonnen in het weekend en doordeweeks het werken aan zo'n goed doel voelt als de ideale plek voor mijn 12 weken hier. Ik heb het tot nu toe zo goed naar m'n zin, al mis ik de Hollandse gerechten al wel (ze eten hier op 100 verschillende manieren kip, maar het smaakt allemaal hetzelfde als je het mij vraagt!).

Hopelijk ga ik deze week nog veel meer leren en lezen over de veiligheid van kinderen in Jamaica, zodat ik volgende week aan het echte werk kan beginnen! Hopelijk is mijn Engels dan ook goed genoeg (hoe raar het ook klinkt, ik begin echt al dingen in het Engels te denken!)

Tot zover mijn eerste 6 dagen. Hopelijk worden de volgende 11 weken net zo goed; vast wel!