Uyuni, Sucre en Santa Cruz; het avontuur zit erop!
Door: Denise
Blijf op de hoogte en volg Denise
12 Juli 2016 | Bolivia, Santa Cruz de la Sierra
Morgen om 12 uur vertrekt mijn vliegtuig vanuit Santa Cruz naar Madrid; een vlucht van 10 uur. Om 5 uur ´s ochtends kom ik dan aan in Madrid, waar ik mezelf nog 10 uur mag vermaken om rond 3 uur vanaf Madrid naar Amsterdam te vliegen; woehoee!
Maar eerst nog even vertellen over de laatste 2 steden die ik aan heb gedaan;
Vanaf Cusco heb ik de nachtbus gepakt naar Uyuni, waar ik ´s ochtends om 6 uur aankwam; IJS en IJS koud! Met 2 truien, een jas, een sjaal en een muts was het buiten nog om te sterven, maar gelukkig stond er een aardig vrouwtje op mij te wachten om me naar een restaurantje voor ontbijt te brengen.
Om half 11 was het tijd om in de auto te stappen, waarin de de komende 3 dagen zou doorbrengen. Mijn reismaatjes voor die 3 dagen bleken 3 oudere (rond de 50 jaar) Australiers en een jong stel uit Denemarken. Niet echt waar je om zit te springen, maar we bleken met meerdere auto´s bij elkaar te rijden en daarin zaten in elk geval nog wat jongere mensen, waaronder ook Nederlanders.
Op de eerste dag gingen we voornamelijk naar de zoutvlakten; super gaaf! Je moet jezelf eraan blijven herinneren dat het geen ijs, maar zout is, want het lijkt net ijs (en de wind voelt ook aan als ijs). Door het zout kun je hele grappige foto´s maken, omdat je geen diepte ziet in de foto´s.
Nadat we de zonsondergang hadden bekeken, kwamen we aan in het zout hotel om lama te eten (wat is dat taai zeg ..). Hier kun je overnachten (verwacht geen luxe hotel; alles behalve) helemaal gemaakt van zout: zelfs de bedden!
Aangezien het nog steeds ijskoud was, maar we toch wel even naar buiten moesten om de prachtige sterrenhemel te zien, kochten we maar wat flesjes rode wijn om in ieder geval warm te zijn voor het slapengaan.
De volgende ochtend vertrokken we weer vroeg en zijn we de hele dag langs allerlei lagoons gereden en hebben we prachtige bergen en meren gezien. Rond 4 uur kwamen we aan bij onze volgende accommodatie en hier was het niet warmer. ´s Nachts werd het -15 en de muren zijn niet echt geisoleerd .. de flesjes rode wijn kwamen dus weer goed van pas!
Op de laatste dag hebben we ´s ochtends geisers gezien en een hot spring, maar aangezien mijn tenen er al bijna afgevroren waren, voelde ik er niet zoveel voor om mijn kleren om te wisselen voor een bikini om in een bad van 36 graden te gaan liggen en vervolgens er weer uit te klimmen (dat bad is natuurlijk niet zo erg, maar het eruit komen!).
Wel mooi leedvermaak gehad van de mensen die wel besloten erin te duiken!
Teruggekomen in Uyuni heb ik gelijk een nachtbus gepakt naar Sucre, aangezien Uyuni wel een schattig stadje is, maar niet om nog een hele dag te blijven. In Sucre kwam ik aan in een super leuk hostel (Celtic Cross), waar we gelukkig gelijk konden douchen en naar bed.
Voor het eerst in mijn leven, had ik 4 dagen niet gedoucht; ieeehl! Het was zo vreselijk koud tijdens de trip dat je er niet over na dacht om je kleren uit te trekken, laat staan onder een koude douche te gaan staan (warm water kenden ze daar niet, behalve voor koffie en thee). Eindelijk kon ik mijn haren die aanvoelden als stro uitwassen en weer een beetje warmte in mijn lijf verwelkomen. Sucre ligt veel lager en overdag liep het op tot 25 graden; heeerlijk!
Er was een enorm leuke groep in het hostel, waarmee we ´s avonds wijntjes dronken en spelletjes speelden. We hebben de EK finale gezien in een Nederlands restaurantje, waardoor ik EINDELIJK weer bitterballen kon eten; maar helaas; ze vielen echt enorm tegen!
Op m´n laatste avond zijn we ook nog uitgeweest, maar toen we terechtkwamen op een 16-jarige kinderdisco zijn we toch maar afgehaakt ... zondag bleek niet de beste dag om uit te gaan.
Ik ben wel echt een beetje verliefd geworden op Sucre, omdat alle huizen wit zijn, het heeft een enorm leuk plein, waar je de hele dag op een bankje mensen kan kijken, mijn favoriete koffietentje was op 10 minuten lopen (4 dagen op rij daar ontbeten/geluncht) en de mensen zijn heel vriendelijk!
Gistermiddag om 4 uur ben ik op de bus gestapt naar Santa Cruz. Dit zou mijn langste busrit in totaal worden, maar ach; het is dan ook mijn laatste geweest (en de verschrikkelijkste!). Zo zat er een Boliviaan naast me die (expres/per ongeluk?) de hele tijd op mijn schouder in slaap viel .. erg awkward. Het kind achter mij zat om de 5 minuten tegen mijn stoel te trappen of had opeens zijn hand op mijn hoofd/in mijn haar liggen (jup; heel vreemd) en er zaten minstens 6 baby`s continue te krijsen. Daarnaast was de weg ook nog eens niet geasfalteerd, waardoor ik 14 uur lang op mjn stoel heb zitten stuiteren .. je kunt je voorstellen dat ik blij was toen ik er was.
Om 6 uur snel in de taxi gesprongen naar m´n hostel, maar die bleek nog niet open te zijn .. aangezien ik enorme dorst had en naar de WC moest, ben ik gelijk maar gaan lopen op zoek naar een koffietentje. Natuurlijk; nog helemaal niks open! Met al m´n spullen een uur door de stad geslenterd (bijna in het park gepiest, want ik hield het echt niet meer), maar gelukkig kwam ik een half uur geleden terug bij het hostel en was het open (godzijdank!). Nu bleek dat de vrouw achter de balie geen woord Engels spreekt (gelukkig kan ik al wel in het spaans naar de wc vragen), maar nu zit ik dus te wachten tot een andere medewerker hier is en mij te woord kan staan .. wat een nacht/ochtend .. ik hoop dat ik zo snel mogelijk naar m´n bed kan, even een paar uurtjes slaap kan pakken en dan op m´n laatste dagje nog wat souvenirs bij elkaar shoppen en m´n backpack uitzoeken (lees; alles weggooien).
En dan is het avontuur voorbij .. 5 maanden weg van huis. 3 maanden in Jamaica, 1 maandje in Colombia en m´n laatste maand vanaf Ecuador naar Bolivia gereisd. Wat een waanzinnig mooie dingen heb ik gezien, wat een waanzinnig stoere dingen heb ik gedaan en wat een waanzinnig gave mensen heb ik ontmoet! Het is spijtig dat de tijd zo snel voorbij is gevlogen, maar aan de andere kant is het een enorm goed teken dat ik me geen seconde verveeld heb of heimwee heb gekregen (alhoewel ik niet kan wachten op m´n eigen douche, m´n eigen bed, m´n fiets en het Nederlandse eten).
Het is goed zo; ik heb alles gedaan wat ik wilde, ik ben een super gave ervaring rijker en het is tijd om terug te komen in de realiteit! Nederland; here I come!
-
12 Juli 2016 - 13:43
Mignon:
Lieve Denise, ik heb genoten van je verhalen, maar ik ben blij dat je weer terug komt. Zaterdag, op je verjaardag, drinken we (ik een ijsthee, jij waarschijnlijk alcohol) op je mooie avontuur. Tot dan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley