Salento

Vanaf Bogota was ik in eerste instantie van plan om gelijk naar Cali te gaan, maar alle reizigers die ik tegen was gekomen, vertelden mij over Salento en dat ik deze stad echt niet mocht overslaan; okee vooruit; let's go to Salento!

De busreis zelf was al een avontuur op zich; een heerlijke ruime bus (er zaten ongeveer 8 mensen in de bus waar er 40 in pasten; even iets anders dan de overvolle bussen in Jamaica) met een hele koele airconditioning (iets te koud als je het mij vraagt), een tv-scherm en wifi; wauw!
Na 2 uurtjes rijden kwamen we echter stil te staan aan de zijkant van de weg en ik had geen idee wat er aan de hand was, alleen dat de chauffeur aan het rommelen was met gereedschap aan de achterkant van de bus. In mijn beste Spaans (met handgebaren dus) kwam ik er uiteindelijk achter dat de airconditioning kapot was en dat die gemaakt moest worden (waarom? kan dat niet als we daar zijn?) 2 uur later konden we weer vertrekken op weg naar Salento. Maar anderhalf uur verder maakten we weer een tussenstop om te lunchen. In 1 of ander raar wegrestaurant (met enorm veel vliegen; bah!) kon ik kip met friet bestellen en zat ik aan tafel met 2 Colombiaanse oude vrouwtjes. Ze waren echt super lief en in half spaans/half Engels heb ik zowaar een gesprek met ze kunnen voeren; dit zijn de momenten dat je beseft dat alleen reizen zo leuk is!

Aangekomen in Salento kwam ik op een schattig dorpspleintje met allerlei cafes en restaurantjes, maar geen taxi te bekennen. Het bleek dat ik een jeep moest nemen naar La Serrena hostel; heel gaaf! Het hostel lag best wel afgelegen met een prachtig uitzicht over de bergen. Een hele rustgevende plek en het hostel was netjes en zag er goed uit.
Ik leerde een Frans meisje kennen en zo hadden we het plan gemaakt om de volgende dag naar de Cocora Vallei te gaan. Om 7 uur stonden we op, hadden we een heerlijk (gratis!) ontbijt met eieren en vers fruit. Met de jeep gingen we naar de vallei waar we 2 uur omhoog zouden wandelen door de jungle om uiteindelijk op de top hummingbirds te zien. Tijdens de tocht (net zoals in Tayrona) blijf ik elke keer denken: waarom doe ik dit ook alweer? Maar achteraf is het wel gaaf. De tocht was nog meer jungle dan in Tayrona, hele gave natuur en een gezellige gesprekspartner. Boven aan de top waren er inderdaad veel hummingbirds te zien en kregen we een kop warme chocomel (ik had liever een glas ijswater, want het was toch wel warm, maar ach). Nadat we 5 minuten aan de afdaling waren begonnen, begon het helaas te regenen. Hup de poncho aan en gaan! Nu voelde het echt alsof ik in het regenwoud liep, best wel gaaf. Het enige nadeel was dat de grond heel glad werd, omdat al het zand een enorme modderbende gaf (ik heb m'n schoenen dan ook gedoucht toen we terugwarenn in het hostel).

's Avonds ben ik met het Franse meisje nog wezen eten in het stadje en hebben we wat rondgeslenterd door de schattige straatjes van Salento. De volgende dag heb ik een koffietour gedaan, aangezien Salento in de koffieregio van Colombia ligt (mag je dus echt niet overslaan). Nadat het hele proces van koffie maken was uitgelegd, kregen we uiteindelijk een kopje koffie (misschien mag ik het niet zeggen, maar het was echt niet de beste koffie die ik ooit geproefd had, terwijl iedereen om me heen dit wel beweerden ... misschien wilden ze gewoon vriendelijk zijn voor de tourgids). Het is best wel beschamend hoe weinig ik wist over het maken van koffie, terwijl ik toch zeker 4 a 5 kopjes per dag drink in Nederland... Gave tour dus en weer iets geleerd; yeah!

's Avonds heb ik gegeten in het hostel en het eten was echt super goed en lekker. Daarna was het alweer tijd om mijn tas in te pakken omdat ik de volgende dag naar Cali zou gaan. Deze busrit was gelukkig maar 4 uurtjes, dus dat is waar ik nu zit; in de hoofdstad van de salsa!

Gisteren heb ik ook Selena (Zwitsers meisje dat ik in Jamaica heb leren kennen) weer gezien; heel leuk om haar na 3 weken weer te zien! We hebben lekker gegeten in een Mexicaans restaurant en zijn daarna naar een barretje gegaan om voetbal te kijken. De America Cup is gisteren begonnen en de eerste wedstrijd was Colombia tegen de USA. Alle barren en terassen zaten vol en als je niet beter zou weten, zou je denken dat het de finale van het WK was; zo hard dat de Colombianen aan het schreeuwen en juichen waren! Ze hebben uiteindelijk wel gewonnen met 2-0 dus de stemming was super! :)
Daarna zijn we naar een salsabar gegaan, want andere clubs/bars dan salsa zijn hier niet te bekennen; helaas moet ik nog even wachten tot maandag voordat mijn lessen beginnen, waardoor ik me nog niet op de dansvloer heb durven begeven, maar het is echt gaaf hoe ze hier dansen. Zowel de grootste amateurs als de professionals stonden hun salsa skills te verbeteren en om de 5 minuten werden wij gevraagd om te dansen, waarop ik maar; "no, gracias" bleef zeggen. Wie weet volgende week na mijn lessen dat ik de dansvloer op durf!

Voor nu blijf ik dus een weekje in Cali hangen; onder andere om gezellig met Selena dingen te ondernemen, onder andere om te leren salsa dansen en onder andere omdat ik een hostel met zwembad heb en dit waarschijnlijk de laatste plaats is waar het 30 graden is, die ik ga zien tijdens deze reis (Peru en Bolivia schijnen koud te zien; brrrr). Nog even aan mijn kleurtje en dans skills werken worden mijn doelen voor deze week; lang leve Cali ! :)