De langverwachte trip: KROKODILLEN!

Alweer mijn 9e blog in de 5 weken dat ik nu weg ben en ik houd het nog goed vol :) nee, niet eerlijk om het zo te zeggen, want ik vind het heerlijk om te schrijven over alle dingen die ik meemaak en zo jullie een beetje te laten mee genieten! En bedankt natuurlijk aan al mijn trouwe lezers voor al jullie leuke en fijne reacties!

Vrijdag was mijn 2e community day en zijn we met alle vrijwilligers gaan schillderen op een school voor kinderen die moeite hebben met leren. De kinderen waren helaas niet aanwezig, maar ik had graag hun gezichtjes willen zien toen ze gisteren aankwamen op school en zagen dat hun school weer helemaal als nieuw was. Het was wel erg zwaar, omdat het een bloedhete dag was, maar het is het allemaal waard.

Zaterdagochtend is mijn roommate weer vertrokken naar de USA (godzijdank!) Okee, misschien een beetje onaardig om te zeggen, maar ze werkte me echt zo erg op de zenuwen dat ik haar zoveel mogelijk vermijdde (maar dit is erg lastig als je in dezelfde kamer slaapt ..) Vanuit m'n bed heb ik haar gedag gezegd (ja, best wel erg nu ik er zo over nadenk) en tot zover de verhalen over Susan.

De trip naar de Blue Mountains ging helaas niet door, maar desondanks (heeeel vervelend) zijn we zaterdag naar het strand gegaan; Treasure Beach. Niet het mooiste strand van Jamaica, maar hee, daar mag ik natuurlijk niet over klagen. Heerlijke cocktails gedronken, gewerkt aan mijn bruine kleurtje en nog even een skype meeting gehad met mijn spelweekvriendjes, want het vrijwiligerswerk gaat natuurlijk gewoon door. Gelukkig is mijn rol binnen de groep (Denise zoveel mogelijk in de zeik nemen) nog hetzelfde gebleven terwijl ik in Jamaica zit.

Zondag was mijn favoriete trip eindelijk daar: KROKODILLEN KIJKEN! Samen met Jackie, een vrijwilligster uit Australie, hebben we de boottrip gedaan en onderweg 6 krokodillen gezien! Zoals de gids het vertelde, zijn het echte Jamaicaanse krokodillen: erg vriendelijk dus. De gids ging er zelfs eentje voeren die naast de boot zwom. De rivier was ongeveer net zo breed als de Linge en als je niet beter zou weten, zou je echt denken dat je erin kan zwemmen. Er stonden ook nergens bordjes langs de kant van de rivier met zoiets als: kijk uit, krokodillen. Misschien toch een idee, alhoewel ik niet durfde te vragen of er wel eens mensen waren aangevallen in de rivier (dat zou mijn hart namelijk misschien niet hebben overleefd).
Er was ook nog een krokodillen ziekenhuis waar ze de baby krokodillen opvangen en krokodillen die gewond zijn geraakt in gevechten. Erg vet om te zien allemaal!

Na de krokodilentour zijn Jackie en ik nog naar de dierentuin gegaan. Eerst kregen we de kans om diverse dieren vast te houden. Eersterangs keken Jackie en ik hoe ze de dieren naar voren brachten, maar toen ik het eerste dier zag, ben ik toch maar wat stappen achteruitgegaan, aangezien er een enorme slang aan kwam zetten. Ik heb vriendelijk bedankt om de slang vast te houden (ik vertrouw ze voor geen meter hier in Jamaica). Na de slang kwam een baby krokodil, waar ik toch wel heel graag een foto mee wilde. De eerste 10 foto's waren niet zo'n succes (de angst straalt maar een klein beetje van mijn gezicht af), maar de 11e foto was goed (een geforceerde glimlach) en zo snel als ik kon ben ik weer op de laatste rij gaan zitten. Ook voor het laatste dier, een leguaan, heb ik bedankt.
De tour door de dierentuin die volgde, was erg teleurstellend. Ze hadden maar een paar dieren, zoals een lama (die kan ik op 2 km van mijn huis in Beesd nog zien), een aantal aapjes en 2 leeuwen. Ze hadden hele kleine kooien en zagen er wat ondervoed uit, dus dat was erg zielig en we zijn weer snel vertrokken.

Er zijn ondertussen alweer een heleboel nieuwe vrijwilligers bijgekomen en er is een hele leuke groep ontstaan. Zo zijn we donderdagavond met z'n allen naar een live muziek kroegje geweest (naja, zo mag je het eigenlijkj niet noemen; het is een bar gemaakt van hout waar je drankjes kunt kopen en buiten staan wat tafels en stoelen) en gaan we zo ook weer naar onze 'stamkroeg' om gezellig wat te drinken en te kletsen. Dit weekend (paasweekend dus yes: 4 dagen vrij!) gaan we weer lekker naar het strand en verblijven we weer in Negril, dus als het goed is, kom ik dinsdag terug als een neger (of beter gezegd: een Jamaicaan).

Over precies een maand komen mijn ouders & zus al hierheen (yes!) en de tijd vliegt. We leven een beetje van weekend naar weekend (dit klinkt burgerlijk..) maar het werk is ook nog steeds niet saai. Ik houd het nog goed vol om 2 keer per week naar de Badmintonclub te gaan, maar helaas wordt de spierpijn de volgende dag nog niet echt minder (gisteren 1000 squats gedaan, dus je kunt je wel voorstellen hoe ik me voel). Wel heb ik de 10 rondjes om het tennisveld rennen gewonnen (jaaaa; alle Jamaicanen eruit gelopen; boeeem!) en toen hij vroeg voor welk land ik rende (duuh, the Netherlandsss) riepen een paar jongens vanaf de zijlijn met een raar accentje: Edith Shippersss (Funny, niemand weet waar NL ligt, maar die kennen ze dan weer wel). Ook vind ik het heerlijk om mijn contacten in NL te onderhouden door middel van skype (gesprekken van 1,5 uur zijn eerder regel dan uitzondering) en zo blijf ik ook een beetje op de hoogte. Helaas ook over de mindere dingen, bijvoorbeeld de aanslagen van vandaag in Belgie, maar 1 geruststelling: in Jamaica is het veilig, dus mochten jullie willen/moeten vluchten: jullie zijn altijd welkom! :)